Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς είναι πλέον γεγονός. Οι γειτονιές θα πλημμυρίσουν από την πιο όμορφη μελωδία, τις χαρούμενες φωνές των παιδιών.
Είναι ένας επιπλέον λόγος για να έχουν οι οδηγοί “τα μάτια τους δεκατέσσερα”. Όπως μαθαίναμε και στις εξετάσεις για τα σήματα οδήγησης, τα παιδιά είναι η πιο ευάλωτη κατηγορία πεζών.
Πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως, όσο αυστηρή και αν είναι η επίβλεψη του γονέα ή της δασκάλας, ένα παιδάκι μπορεί να πεταχτεί απερίσκεπτα στον δρόμο.
Τα παιδιά δεν έχουν την ίδια αντίληψη κινδύνου με έναν ενήλικα. Επομένως δεν πρέπει να περιμένουμε από ένα παιδάκι να συμμορφωθεί με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Είμαστε υποχρεωμένοι, ως οδηγοί, να δείχνουμε πάντα αυξημένη επαγρύπνηση. Όταν δούμε την πινακίδα που προειδοποιεί ότι είμαστε κοντά σε σχολείο, μειώνουμε ταχύτητα και προσέχουμε τον δρόμο.
Συνεργαζόμαστε και υπακούμε στα σήματα των σχολικών τροχονόμων. Σεβόμαστε όσους φροντίζουν για την ασφάλεια των “λιλιπούτειων” μας φίλων.
Δίνουμε το καλό παράδειγμα, αφήνουμε προτεραιότητα να περάσει τον δρόμο η μαμά με το παιδί της.
Δεν υπάρχει καλύτερη “πυξίδα” για τον οδηγό από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Σεβόμενοι τις ρυθμίσεις του, φροντίζουμε για την ασφάλεια των πιο γλυκών “πλασμάτων”, των μικρών παιδιών.
*Για την συγγραφή του παράπανω κειμένου χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας