Μέρα αφιερωμένη στη γυναίκα η σημερινή και τη γιορτάζουμε σχεδόν σαν τη γιορτή των ερωτευμένων ή τη γιορτή της μητέρας.
Οι γυναίκες παίρνουν λουλούδια, δώρα και γλυκά, ανταλλάζουν ευχές και κανονίζουν βραδινές εξόδους. Ενώ τα Μέσα Ενημέρωσης προβάλλουν αφιερώματα ή διοργανώνουν συναυλίες και αγώνες δρόμου προς τιμή των γυναικών.
Είναι πολύ χαρούμενες, που υπάρχει μια ξεχωριστή μέρα αφιερωμένη σ΄εκείνες, που έχουν τόσους διαφορετικούς και απαιτητικούς ρόλους στην καθημερινότητά τους.
Πόσοι όμως από εμάς γνωρίζουμε, γιατί καθιερώθηκε η συγκεκριμένη μέρα ως παγκόσμια μέρα των γυναικών;
Γιατί καθιερώθηκε στις 8 Μαρτίου
Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως μέρα αφιερωμένη στη γυναίκα, με πρόταση της Γερμανίδας πολιτικού και ακτιβίστριας Κλάρας Τσέτκιν, σε ανάμνηση της μεγάλης αιματοβαμμένης διαδήλωσης και διαμαρτυρίας που έγινε το 1857, από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη.
Εκείνη την εποχή οι γυναίκες εργάζονταν περίπου 16 ώρες την ημέρα, ενώ ο μισθός τους ήταν σημαντικά μικρότερος από των ανδρών.
Διαδήλωσαν ντυμένες στα λευκά, επειδή ζητούσαν, καλύτερες συνθήκες εργασίας και ίσα δικαιώματα με τους άντρες. Ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις των γυναικών που διεκδικούσαν περισσότερα δικαιώματα σε όλους τους τομείς.
Για πρώτη φορά γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και σε αρκετές χώρες σήμερα θεωρείται επίσημη αργία.
Έχουν ίσα δικαιώματα οι γυναίκες;
Σε αρκετές χώρες και σε πολλούς τομείς οι γυναίκες έχουν κατακτήσει σημαντικά δικαιώματα, ενώ με τη στάση τους και τα κατορθώματά τους έχουν εξαλείψει τα περισσότερα στερεότυπα.
Για παράδειγμα, έχουν μπει στον χώρο της πολιτικής, της ιατρικής και της οικονομίας που θεωρούνταν περισσότερο ανδροκρατούμενοι. Έχουν ακόμα μειώσει το μισθολογικό χάσμα που υπήρχε παλαιότερα με τους άντρες. Προστατεύονται από νόμους και ρυθμίσεις που επιτρέπουν την καλύτερη ενσωμάτωσή τους στην αγορά εργασίας.
Υπάρχει όμως ακόμη δρόμος… τόσο για τις αναπτυγμένες όσο και για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.
Ειδικά στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες πολλές γυναίκες δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα έθιμα της κουλτούρας τους. Παραμένουν αναλφάβητες, δεν έχουν ιατρική περίθαλψη, παντρεύονται σε μικρή ηλικία και δεν μπορούν να ζητήσουν διαζύγιο.