Γιορτάζοντας το βράδυ της Ανάστασης με το πλέον ατμοσφαιρικό τελετουργικό που κάνει τη γραφική τσακώνικη πολιτεία να φωτίζεται με μια απόκοσμη λάμψη, το Λεωνίδιο υπόσχεται Πασχαλινές διακοπές με ιδιαίτερο τοπικό χρώμα αλλά και ρομαντικά ανοιξιάτικα Σαββατοκύριακα.
Η εικόνα των εκατοντάδων πολύχρωμων αερόστατων που πλημμυρίζουν τον ουρανό του Λεωνιδίου το βράδυ της Ανάστασης είναι από τις πιο ξεχωριστές που έχει να μας προσφέρει η Πασχαλινή Ελλάδα και αξίζει να τη δεις μια φορά στη ζωή σου. Το «Χριστός Ανέστη» γίνεται το σύνθημα για να πάρουν φωτιά τα στουπιά στη βάση των χάρτινων κατασκευών και λίγο αργότερα ο κόκκινος βράχος που δεσπόζει πάνω από την πόλη με τα αρχοντικά βάφεται στα χρώματα της πορφύρας.
Το Λεωνίδιο όμως δεν είναι μόνο το γραφικό Πάσχα του. Η ναυτική πολιτεία με τα νεοκλασικά και αρχοντικά σπίτια –μάρτυρες της αλλοτινής ακμής της– που απλώνεται στη ρίζα ενός κατακόκκινου βράχου, με τρεις ανεμόμυλους στην άκρη να καλωσορίζουν τον επισκέπτη, κρατούσε ανέκαθεν χαμηλό τουριστικό προφίλ ταυτισμένη με τις ήσυχες οικογενειακές διακοπές. Τα τελευταία χρόνια όμως, η ανάδειξη των μνημείων του και τα νέα όμορφα boutique hotels σε αναστυλωμένα αρχοντικά –με τιμές λογικές– δίνουν το έναυσμα για να γνωρίσετε την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ταυτότητα και Ιστορία της περιοχής και να απολαύσετε τις βόλτες και τις αυτοκινητάδες. Η εύκολη πρόσβαση με το αυτοκίνητο από την Αθήνα, μέσω μιας γραφικής παραθαλάσσιας από ένα σημείο και μετά διαδρομής, κάνει την επίσκεψη δυνατή σε ένα γουικέντ, ενώ με το που ανοίξει ακόμη περισσότερο ο καιρός οι όμορφες κοντινές παραλίες με τα γραφικά ψαρο-ταβερνάκια εμπλουτίζουν το πρόγραμμα.
Ο ιστορικός οικισμός με τα πολύ όμορφα αρχοντόσπιτα είναι καλοδιατηρημένος και προσφέρεται για βόλτες. Αξίζει να κάνετε μια βόλτα στις πιο παραδοσιακές γειτονιές του, που κρύβονται πίσω από το φασαριόζικο, στενό κεντρικό δρόμο. Ανάμεσα στα ούτως ή άλλως ενδιαφέροντα σπίτια λαϊκής αρχιτεκτονικής με τις κεραμιδένιες στέγες, αναζητήστε τα αρχοντικά κομψοτεχνήματα του 1800 με τις περίτεχνες εξώπορτες, τα ζωγραφιστά ταβάνια και τις τουφεκίστρες (για να αντιμετωπίζουν τους πειρατές), όπως του ποιητή Κώστα Ουράνη, της Ευτυχίας Ρουσάλη, του Πολύτιμου, του Ροζάκη κ.ά. Ορισμένα από αυτά είναι επισκέψιμα κατόπιν συνεννόησης με τους ιδιοκτήτες τους – απευθυνθείτε στον Δήμο Λεωνιδίου. Μία από τις πιο παλιές και παραδοσιακές συνοικίες, η Αγία Κυριακή, προσφέρεται για περιπάτους.
Το πιο ξεχωριστό διατηρητέο μνημείο είναι ο Πύργος Τσικαλιώτη, κατασκευασμένος το 1808 από τον ευεργέτη και μέλος της Φιλικής Εταιρείας Κωνσταντίνο Τσικαλιώτη. Εντυπωσιάζει χάρη στην οχυρωματική αρχιτεκτονική του, τις βυζαντινές και ανατολίτικες επιρροές και τις λεπτομέρειες στο εσωτερικό (ξυλόγλυπτα ταβάνια, οντάδες, κρυψώνες κ.λπ.).
Μην αφήσετε τα παλιά αρχοντικά να μονοπωλήσουν την προσοχή σας, σηκώστε το κεφάλι ψηλά και χαζέψτε τον κόκκινο βράχο με τους ανεμόμυλους και το βουνό της Κοιμωμένης (δεν μοιάζει με κοιμισμένη βασιλοπούλα;), που αγκαλιάζουν την πόλη από δεξιά κι από αριστερά. Οι ειδικοί θεωρούν, μάλιστα, ότι το λεωνίδιο θα μπορούσε να αποτελέσει προορισμό για αναρριχητικό τουρισμό και να προσελκύει επισκέπτες και το χειμώνα. Σημειωτέον, οι διάσημοι Ελβετοί αναρριχητές αδερφοί Remy ήρθαν πριν μερικά χρόνια στην περιοχή και άνοιξαν 25 νέες διαδρομές, ενώ μελετάται η δημιουργία αναρριχητικού πάρκου. Μάλιστα μια κλασική διαδρομή, το πιλιέ της φωτιάς, θεωρείται μικρογραφία μιας διάσημης πίστας του Yosemite National Park της Καλιφόρνια.
Στο Λεωνίδιο θα φάτε καλά, σε απλά ταβερνάκια – τη Μεγάλη Εβδομάδα τιμήστε τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά. Αν έρθετε εδώ για Πάσχα και θέλετε να αποφύγετε τη βαβούρα του οικισμού, ανεβείτε μέχρι τη Μονή της Παναγίας της Έλωνας (στο δρόμο από το Λεωνίδιο προς το χωριό Κοσμάς), που μοιάζει χωμένη μες στον κόκκινο βράχο, για να παρακολουθήσετε κάποια από τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας στην κατανυκτική ατμόσφαιρα του μοναστηριού. Πίσω στο Λεωνίδιο, η σπουδαιότερη και παλαιότερη εκκλησία είναι της Αγίας Κυριακής, των αρχών του 18ου αιώνα, με εικόνα του Τιμίου Προδρόμου στο τέμπλο. Στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου που είναι και η Μητρόπολη (αρχές 19ου αιώνα), μπορείτε να δείτε το ξυλόγλυπτο τέμπλο της Μητρόπολης του Πραστού που έφεραν μαζί τους οι Πραστιώτες το 1826 για να γλιτώσει από τη φωτιά του Ιμπραήμ. Οι εικόνες του τέμπλου είναι του 17ου και 18ου αιώνα.
Στην Πλάκα, το λιμανάκι του Λεωνιδίου, θα κατεβείτε για βραδινό ουζάκι, εκεί όμως που θα επιστρέψετε πολλές φορές είναι στα Πούλιθρα, έναν παραμυθένιο παραθαλάσσιο οικισμό. Η ατμόσφαιρα είναι χαλαρή, ενώ ωραία παλιά σπίτια, ξενοδοχεία και διαμερίσματα, cafes και ταβέρνες συμπληρώνουν την εικόνα. Με βάση το Λεωνίδιο, μπορείτε να κάνετε κι εκδρομές στα γύρω χωριά: από τα κοντινά χωριά του Πάρνωνα, όπως ο Κοσμάς με πανέμορφη και ζωντανή πλατεία αλλά και αρκετά στέκια ή ο ιστορικός Πραστός με μερικά από τα ομορφότερα αρχοντικά της περιοχής, που “ζωντανεύουν” όμως κυρίως το καλοκαίρι. Πιο άγνωστα είναι τα χωριά προς τα νότια, όπως τα Πελετά, με πετρόχτιστα σπίτια και ταβέρνες, όπου θα ανεβείτε από ένα φιδογυριστό δρόμο μετά τα Πούλιθρα.
Μπορεί να μην είναι η εποχή της γλυκιάς τσακώνικης μελιτζάνας (προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης που γιορτάζει στα τέλη Αυγούστου, με ένα φεστιβάλ όπου παρασκευάζονται δεκάδες μελιτζανολιχουδιές), μην ξεχάσετε όμως να δοκιμάσετε μελιτζανάκι γλυκό και τουρσί.