Όποιος ζει στην Ελλάδα γνωρίζει πως οι σεισμοί είναι ένα συχνό φαινόμενο. Το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο τα σπίτια μας είναι αντισεισμικά και πόσο μεγάλο μπορεί να είναι το κόστος ενός σεισμού.
Όσα σπίτια έχουν χτιστεί από το 2001 και μετά, βασίστηκαν στον αναθεωρημένο Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό (Ε.Α.Κ.) και πληρούν κάποιες προϋποθέσεις που τα θέτουν ανθεκτικά στους σεισμούς. Φυσικά τα αυθαίρετα κτίσματα είναι μια άλλη συζήτηση, καθώς τις περισσότερες φορές δεν έχει γίνει η αναγκαία μελέτη και δεν έχουν ληφθεί τα πρότυπα του Ε.Α.Κ.
Τα σπίτια που κινδυνεύουν περισσότερο είναι αυτά που χτίστηκαν μεταξύ του 1960 και του 1990 καθώς οι προηγούμενοι αντισεισμικοί κανόνες δεν ήταν τόσο αυστηροί και η φιλοσοφία των κατασκευαστών ήθελε την αποκλειστική χρήση τσιμέντου. Ακόμη μέσα σε αυτό το διάστημα, οι κατασκευαστές προώθησαν αρκετά το μοντέλο των πιλοτών ή των ισογείων χωρίς πολλούς τοίχους για την αξιοποίηση ως μαγαζιά, χαρακτηριστικά που κάνουν κάθε σπίτι ευάλωτο στους σεισμούς αν δεν έχουν γίνει οι σωστές μελέτες.
Επιπλέον υπάρχει η άποψη πως τα σπίτια πριν το 1960 που ήταν λιθόχτιστα είναι πιο ανθεκτικά. Πρόκειται για αστικό μύθο καθώς τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν προδιαγραφές και τις περισσότερες φορές παρουσιάζουν μεγάλες ζημιές από τους σεισμούς. Στην πραγματικότητα θεωρούνται πιο ασφαλή σε περίπτωση κατάρρευσης και όχι πιο ανθεκτικά καθώς δημιουργούν λιγότερα θύματα από μια πολυκατοικία με πιλοτή.
Τι γίνεται όμως με την αποζημίωση σε περίπτωση που ο σεισμός γκρεμίσει το σπίτι ή δημιουργήσει μεγάλες βλάβες; Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται αρκετά, καθώς το Δημόσιο έχει θέσει κάποιους κανόνες για την αποζημίωση σε περίπτωση σεισμού.
Αρχικά αποζημίωση λόγω σεισμού, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να λάβει κάποιος για ένα κτίριο που είναι κύρια κατοικία μέσω του Δήμου του, ή αν η περιοχή έχει κηρυχθεί σεισμόπληκτη και υπάρξει σχετική υπουργική απόφαση όπου την αποζημίωση την αναλαμβάνει σε αυτή την περίπτωση ειδικός μηχανισμός.
Η εμπειρία έχει δείξει όμως πως οι αποζημιώσεις για τους σεισμούς από το Δημόσιο αν και είναι υψηλές, τις περισσότερες φορές δεν αρκούν για να χτιστεί ξανά ένα σπίτι, ενώ η όλη διαδικασία παίρνει χρόνια καθώς ο γραφειοκρατικός μηχανισμός είναι πάρα πολύ αργός.
Έτσι μια ασφάλεια κατοικίας είναι η μόνη ασπίδα για έναν πολίτη που δεν θέλει να μείνει για χρόνια στην αβεβαιότητα και στην αναμονή για το πότε θα μπορέσει να φτιάξει ξανά το σπίτι του. Στην πραγματικότητα η ασφάλεια κατοικίας από σεισμό είναι μια επένδυση, καθώς αποτελεί την οικονομικότερη και γρηγορότερη λύση για να ξεκινήσουν οι εργασίες αποκατάστασης και το σπίτι να γίνει πάλι ικανό να στεγάσει τον ιδιοκτήτη του χωρίς να χρειαστεί να ταλαιπωρηθεί και να χάσει την αξιοπρέπεια του.