Ελάτη – Περτούλι: περιμένοντας το πρώτο χιόνι!

Τα πρώτα χιόνια της σεζόν είναι γεγονός και έτσι μπαίνουμε σε mood μιας ελατοσκέπαστης εκδρομής με το μάτι να χάνετε στις λευκές κορφές της Πίνδου.

Τα περτουλιώτικα λιβάδια στην Πίνδο συνθέτουν μια από τις πιο όμορφες εικόνες της χειμερινής Ελλάδας και είτε τα βρείτε τυλιγμένα στην ομίχλη είτε χιονισμένα σε λίγο καιρό, γύρω τους με επίκεντρο την Ελάτη, απλώνεται μια μικρή… Αράχοβα που θα κερδίσει μικρούς και μεγάλους. Μικροί ξενώνες που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια (παρεμπιπτόντως, θα βρείτε και τέτοια εδώ πάνω!), κουκλίστικα μαγαζιά με ντόπια προϊόντα, κέντρα για διάφορα σπορ στη φύση, μπαράκια πνιγμένα στα έλατα και πλήθη επισκεπτών συνθέτουν ένα ζωντανό ορεινό θέρετρο με πρώτο και βασικό πλεονέκτημα το φυσικό τοπίο.

Ατελείωτα δάση, στενές κοιλάδες με μικρά ποτάμια, αλπικά λιβάδια και γυμνές κορυφές παντρεύονται σε έναν ανεξάντλητο παράδεισο γι’ αυτούς που αγαπούν τις διαδρομές στο βουνό. Κι αν τα χωριά της περιοχής κάηκαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, χάνοντας έτσι την παραδοσιακή αρχιτεκτονική φυσιογνωμία τους, τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια στέκονται ακόμη περήφανα. Στην περιοχή θα φτάσετε διασχίζοντας το θεσσαλικό κάμπο. Μέχρι το χωριό Πύλη –κυριολεκτικά πύλη για την Πίνδο– τίποτα δεν σε προϊδεάζει για το τι θα συναντήσεις. Οι μυημένοι κάνουν οπωσδήποτε μια στάση για να φωτογραφίσουν το παλιό, πέτρινο γεφύρι του Πορταϊκού (παραπόταμου του Πηνειού) και να δουν τη θαυμάσια βυζαντινή εκκλησία της Πόρτα-Παναγιάς.

Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, ακολουθώντας το δρόμο για Στουρναραίικα-Παλαιοκαρυά, φτάνουμε σ’ ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία, τον καταρράκτη της Παλαιοκαρυάς, ο οποίος βρίσκεται ακριβώς πίσω από ένα καλοφτιαγμένο μονότοξο γεφύρι του πρώτου μισού του 16ου αιώνα. Το νερό πέφτει με πάταγο από ύψος 12μ. σε μια μικρή κολυμπήθρα κι αμέσως μετά κάνει ακόμη μία βουτιά σ’ ένα πιο μικρό καταρρακτάκι ύψους 2μ. Στην Παλαιοκαρυά θα βρείτε κι έναν από τους τελευταίους παραδοσιακούς νερόμυλους.

Το τοπίο αλλάζει εντελώς με το που περνάς την Πύλη. Ο δρόμος ανηφορίζει φιδογυριστός, λες και παίζει με το ποτάμι, που τρέχει στ’ αριστερά του. Το μάτι χάνεται στη χιονισμένη Πίνδο. Βρισκόμαστε ήδη στις ελατοσκέπαστες πλαγιές του Κόζιακα και η Ελάτη –όνομα και πράγμα– δεν αργεί να φανεί. Η μυρωδιά του ξύλου από τα τζάκια που καπνίζουν ασταμάτητα μας ειδοποιεί ότι φτάσαμε.

Το Περτούλι, με τα πέτρινα αρχοντικά του, απέχει από εδώ μόλις ένα δεκάλεπτο (λίγο πριν από το χωριό θα συναντήσετε την ταμπέλα για το χιονοδρομικό). Ως βάση σας μπορείτε να επιλέξετε ό, τι σας πάει καλύτερα. H Ελάτη έχει περισσότερο κόσμο, μπαράκια και πολλές ταβέρνες. Στην οικογενειακή ταβέρνα του Καλαμαρά (2434071080) απολαυστικές τοπικές γεύσεις και στο αδελφό wine restaurant Δειπνοσοφιστής (2434071080) μαγειρευτά με κυνήγι σε μια ατμοσφαιρική πέτρινη σάλα-κελάρι με πολύ καλή κάβα.

Το Περτούλι είναι πιο ήσυχο και πιο σοφιστικέ. Στα γευστικά του χιτ σημειώστε την Ταβέρνα του Παναγιώτη (2434091000), όπου θα δοκιμάσετε καλομαγειρεμένα χειμωνιάτικα πιάτα, όπως αρνάκι λεμονάτο, αγριογούρουνο και στιφάδο με θέα στο ελατοδάσος. Όμως, στον τουριστικό χάρτη έχουν πια μπει και τα χωριά της περιοχής Ασπροποτάμου, όπως το Παλαιοχώρι, η Χρυσομηλιά και πολλά μικρότερα χωριά με αξιοπρεπή ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα – ιδανικά για low budget διαμονή.

Η ζωή στον ορεινό όγκο του Κόζιακα κυλάει κάθε γουικέντ ως εξής: Ένα πολύχρωμο πλήθος ξεχύνεται από το πρωί στους δρόμους. Μερικοί ορειβάτες ανεβαίνουν ήδη στο βουνό. Το μονοπάτι του Κόζιακα, που καλύπτει τη διαδρομή Καλαμπάκα-Ασπροπόταμος-Περτούλι-Πύλη, κινείται περίπου στη γραμμή του διεθνούς ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 και είναι από τα πιο οργανωμένα στην Ελλάδα, με καλή σηματοδότηση, κιόσκια, βρύσες και ειδικά διαμορφωμένους χώρους για ανάπαυλα. Κάποιοι, πάλι, όταν ο καιρός το επιτρέπει, ετοιμάζουν τα σκι για το χιονοδρομικό. Ακόμα κι αν το χιόνι δεν είναι πολύ, πάντα κάτι έχεις να κάνεις εδώ. Από έλκηθρο μέχρι snowmobile.

Μια όμορφη μακρινή διαδρομή με αφετηρία την Ελάτη είναι προς το Χαλίκι, περνώντας από τα περισσότερα χωριά του Ασπροποτάμου. Στο πρώτο της κομμάτι και μέχρι το Δροσοχώρι, ο δρόμος είναι ψηλά στο βουνό και το τοπίο που αντικρίζουμε είναι ένα πανόραμα κορυφών. Από κει και πέρα ο δρόμος κατηφορίζει μέχρι που συναντά την κοίτη του Ασπροποτάμου, ο οποίος αυτήν την εποχή έχει φουσκώσει και καλυφθεί από λευκούς αφρούς δικαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο το όνομά του. Η διακλάδωση βάζει ένα σοβαρό δίλημμα: προς Χαλίκι ή προς Καλλιρρόη; Εμείς σας συστήνουμε να αφιερώσετε κάποιο χρόνο για να κάνετε και τις δύο διαδρομές. Καταλήξτε για φαγητό στο καφενείο-ταβέρνας La Verliga στο Χαλίκι (24320/87274) με σπιτικά πιάτα της τοπικής βλάχικης κουζίνας, όπως το ζυγούρι στιφάδο και η προβατίνα με πατάτες. Τηλεφωνήστε από πριν για να φάτε καλύτερα!

Αν πάλι έχετε όρεξη για πολύ οδήγηση (μια εναλλακτική πρόταση για την επιστροφή σας ίσως) αξίζει να προχωρήσετε και μετά το Χαλίκι, όπου το τοπίο γίνεται πραγματικά αλπικό, για να ξαναμπείτε από έναν φιδογυριστό δρόμο σε ελατοδάσος εξαιρετικής ομορφιάς μέχρι το Ανήλιο και το Μέτσοβο στην άλλη πλευρά του βουνού.

Που να μείνετε

Ξενώνας Παπαναστασίου, Ελάτη, 2434071150
Ένα από τα πιο παλιά ξενοδοχεία της περιοχής, στο κέντρο του χωριού. Λιτή αρχιτεκτονική και διακόσμηση, άνετοι κοινόχρηστοι χώροι, μοντέρνο ρουστίκ στιλ στα δωμάτια.

Κόζιακας Ελάτη, 24340/71270
Αύρα πολυτέλειας, ζεστή ατμόσφαιρα και γούστο σε έναν όμορφο ξενώνα σε κομβικό σημείο του χωριού.

Μάγεμα Χρυσομηλιά, 24320/41626
Μικρό, καλόγουστο ξενοδοχείο με νεανικό στιλ, σε κτήμα 20 στρεμμάτων, ανάμεσα στη Χρυσομηλιά και στο Περτούλι.

Ξύλινο Χωριό Λιβάδια Περτουλίου, 24323/00370
Δώδεκα ξύλινα σαλέ μέσα στο δάσος στεγάζουν διώροφες μεζονέτες των 60 τ.μ., ότι πρέπει για παρέες ή οικογένειες που αγαπούν την ησυχία.